Sørloth i jego niedoszły transfer do Realu

Poważna kontuzja Carlosa Fernándeza sprawiła, że Baskowie na gwałt poszukiwali nowego napastnika. Działaczom zostało bowiem widmo pozostania jedynie z Isakiem jako jedyną opcją na szpicę. Norweg to prawdziwy czołg (194 centymetry wzrostu), niezwykle silny i świetnie czujący się w grze plecami do bramki. Na północ Hiszpanii trafił po przeciętnym sezonie w RB Lipsk. Niemcy wcześniej wykupili go z Crystal Palace za 20 milionów euro. 

25-latek stara się przywrócić swoją karierę na właściwe tory po nieudanym roku. Przedtem był prawdziwą gwiazdą w Turcji. 25 goli w 39 spotkaniach zagwarantowały mu transfer do Premier League. Zainteresowanych jego usługami było jednak wiele klubów, a wśród nich znajdował się również Real Madryt. W lutym 2020 roku, tuż przed zawieszeniem rozgrywek z powodu chińskiego wirusa, Królewscy poszukiwali atakującego na kolejny sezon. Jako że ściągnięcie Hålanda było niemożliwe, oczy działaczy zwróciły się w stronę jego starszego kolegi z reprezentacji. 

– Widziałem informację o zainteresowaniu Realu Madryt, kiedy akurat byłem w szatni, gdy przygotowywaliśmy się do jednego z meczów. Fajnie było wyjść na murawę z taką motywacją. Dość mocno mnie to zmobilizowało – powiedział po jednym ze spotkań w lidze tureckiej. Napastnik wiedział, że budzi zainteresowanie w silniejszych ligach, ale nie pomagały mu żądania Crystal Palace wobec potencjalnych kupców. W Turcji Sørloth przebywał bowiem jedynie na wypożyczeniu. 40 milionów euro wydawało się mimo wszystko zaporową kwotą. 

Na jego korzyść nie zadziałała także pandemia, ponieważ kluby z dnia na dzień znalazły się w delikatnej sytuacji finansowej i unikały wielomilionowych transferów. Koniec końców Norweg wylądował więc w Bundeslidze, jednak w pierwszym sezonie nie odpalił i został oddany na rok do Realu Sociedad. Jak na razie Sørloth ma na koncie trzy gole we wszystkich rozgrywkach. Nie udało mu się też nawiązać rywalizacji z Isakiem. Należy jednak pamiętać, że na starcie ligi nabawił się kontuzji. Wszystkie te przeciwności losu nie pozbawiły go miejsca w reprezentacji, gdzie, co ciekawe, pokój dzieli zawsze z Hålandem.